Ταῦρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ταῦρος	οἱ	Ταῦροι
γενική	τοῦ	Ταύρου	τῶν	Ταύρων
δοτική	τῷ	Ταύρῳ	τοῖς	Ταύροις
αιτιατική	τὸν	Ταῦρον	τοὺς	Ταύρους
κλητική ὦ!		Ταῦρε		Ταῦροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ταύρω
γεν-δοτ	τοῖν		Ταύροιν
Το τοπωνύμιο και ο αστερισμός, στον ενικό.
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ταῦρος < ταῦρος

Κύριο όνομα

Ταῦρος, -ου αρσενικό

1. οροσειρά της Ασίας

   ⮡  Ἰφιγένεια ἡ ἐν Ταύροις Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων (τίτλος τραγωδίας του Ευριπίδη)

2. (στον πληθυντικό, εθνικό όνομα) → δείτε Ταῦροι
3. ο αστερισμός Ταύρος
4. ανδρικό όνομα

Συγγενικά

• Ταυρειών
• Ταυρεών
• Ταυρικός
• Ταύριος
• Ταυρίων
• Ταῦροι

→ και δείτε τη λέξη ταῦρος

Πηγές

• Ταῦρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Ταῦρος - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.