Σεπόλια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τα	Σεπόλια
γενική	των	Σεπολίων
αιτιατική	τα	Σεπόλια
κλητική		Σεπόλια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «μίλι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Σεπόλια < Σωπόλια < εξωπόλια

Προφορά

ΔΦΑ : /seˈpo.ʎa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Σε‐πό‐λια

ομόηχο: Σεπόλλια

Κύριο όνομα

Σεπόλια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• συνοικία της Αθήνας

  ※  Σὲ μιὰ τέτοια ἀπογευματινή μου περιπλάνηση, κατὰ τὰ Σεπόλια, μιὰ φορὰ κι’ ἕναν καιρό, βρέθηκα μπρὸς σ’ ἕνα πλιθόκτιστο σπιτάκι ξέχωρο κάπως ἀπὸ τὰ τριγύρω χαμώσπιτα, στὴν ἐξώπορτα τοῦ ὁποίου ἕνας μπαλωματῆς μπροστὰ στὸν πάγκο του καθισμένος, ἐπιδιώρθωνε ἕνα παποῦτσι. (Μιλτιάδης Μαλακάσης, Τριγύρω στους ανθόκηπους, στο περιοδικό Νέα Εστία τχ. 324 (15 Ιουνίου 1940), τόμ. 27, σελ. 726)

  ※  Τα κόκκινα, τα πράσινα, / τα μπλε σου τα βραχιόλια / τρέλαναν τα Πετράλωνα / και ‘καψαν τα Σεπόλια. (Οι θαλασσιές οι χάντρες, στίχοι: Κώστας Πρετεντέρης, μουσική: Μίμης Πλέσσας, 1962)

Συγγενικά

• Σεπολιώτης / Σεπολιώτισσα
• σεπολιώτικος

Δείτε επίσης

• Σεπόλια στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    Σεπόλια

αγγλικά : Sepolia (en) γαλλικά : Sepólia (fr) ρωσικά : Сеполия (ru)