Καλάμων

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈla.mon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Κα‐λά‐μων

ομόηχο: καλάμων

τονικό παρώνυμο: Καλαμών

παρώνυμο: καλαμιών

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

Καλάμων αρσενικό

• (τοπωνύμιο) γενική πληθυντικού του Κάλαμος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Κᾰλᾰμων- προσωδία κατά το κάλαμος
ονομαστική	ὁ	Καλάμων	οἱ	Καλάμονες
γενική	τοῦ	Καλάμονος	τῶν	Καλαμόνων
δοτική	τῷ	Καλάμονῐ	τοῖς	Καλάμοσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Καλάμονᾰ	τοὺς	Καλάμονᾰς
κλητική ὦ!		Καλάμον		Καλάμονες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Καλάμονε
γεν-δοτ	τοῖν		Καλαμόνοιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, Κατηγορία 'γείτων' όπως «μέμνων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Καλάμων < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Καλάμων, -ωνος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα

Πηγές

• Καλάμων - Καλάμων - Trismegistos People, βάση ονομάτων μη βασιλικών προσώπων που αναφέρονται ως κάτοικοι της Αιγύπτου μεταξύ του 800 π.Χ. και του 800 μ.Χ., KU Leuven