Εὐπάτωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Εὐπᾰτωρ-Εὐπᾰτορ-
ονομαστική	ὁ	Εὐπάτωρ	οἱ	Εὐπάτορες
γενική	τοῦ	Εὐπάτορος	τῶν	Εὐπατόρων
δοτική	τῷ	Εὐπάτορῐ	τοῖς	Εὐπάτορσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Εὐπάτορᾰ	τοὺς	Εὐπάτορᾰς
κλητική ὦ!		Εὐπάτορ		Εὐπάτορες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Εὐπάτορε
γεν-δοτ	τοῖν		Εὐπατόροιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ. Συνήθως στον ενικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «ἀλέκτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Εὐπάτωρ < αρχαία ελληνική εὐπάτωρ < εὐ- + -πάτωρ < πατήρ

Κύριο όνομα

Εὐπάτωρ, -ορος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα

Δείτε επίσης

• Αντίοχος Ε΄ Ευπάτωρ στη Βικιπαίδεια 

• Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ στη Βικιπαίδεια 

• Πτολεμαίος Ευπάτωρ στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• Εὐπάτωρ, εὐπάτωρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press
• M. J. Osborne and S. G. Byrne 1994 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. II: Attica, Oxford: Oxford University Press.
• Thomas Corsten 2010 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. V.A: Coastal Asia Minor. Pontos to Ionia, Oxford: Oxford University Press
• P. M. Fraser and E. Matthews 2000 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. III.B: Central Greece: From the Megarid to Thessaly, Oxford: Oxford University Press
• P. M. Fraser, E. Matthews and R. W. V. Catling 2005 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. IV: Macedonia. Thrace, Northern Shores of the Black Sea, Oxford: Oxford University Press
• Εὐπάτωρ - Trismegistos People, βάση ονομάτων μη βασιλικών προσώπων που αναφέρονται ως κάτοικοι της Αιγύπτου μεταξύ του 800 π.Χ. και του 800 μ.Χ., KU Leuven