Βίτων

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Βίτων	οἱ	Βίτωνες
γενική	τοῦ	Βίτωνος	τῶν	Βιτώνων
δοτική	τῷ	Βίτωνῐ	τοῖς	Βίτωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Βίτωνᾰ	τοὺς	Βίτωνᾰς
κλητική ὦ!		Βίτων		Βίτωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Βίτωνε
γεν-δοτ	τοῖν		Βιτώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ο Κλέοβις και ο Βίτων.

Ετυμολογία

Βίτων < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Βίτων, -ίτωνος αρσενικό

1. ανδρικό όνομα
2. (μυθολογία) υιός της ιέρειας, Κυδίππης, και αδελφός του Κλέοβιος, των οποίων των αδελφών κατά την αρχή του 6ου αιώνος π.Χ., ο Αργείος γλύπτης Πολυμήδης έγλυψε τους δύο περίφημους κούρους Κλέοβι και Βίτωνα

   ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 1 (Κλειώ), 31.4

   ἡ δὲ μήτηρ περιχαρὴς ἐοῦσα τῷ τε ἔργῳ καὶ τῇ φήμῃ, στᾶσα ἀντίον τοῦ ἀγάλματος εὔχετο Κλεόβι τε καὶ Βίτωνι τοῖσι ἑωυτῆς τέκνοισι, οἵ μιν ἐτίμησαν μεγάλως, τὴν θεὸν δοῦναι τὸ ἀνθρώπῳ τυχεῖν ἄριστόν ἐστι.

   Και η μητέρα τους γεμάτη χαρά για το έργο και τους επαίνους των παιδιών της, στάθηκε αντίκρυ στο άγαλμα της θεάς και ευχόταν για τον Κλέοβη και το Βίτωνα, τα παιδιά της, που τόσο πολύ την τίμησαν, να τους δώσει η θεά ό,τι καλύτερο μπορεί να τύχει σε άνθρωπο.

   Μετάφραση (1964): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

Δείτε επίσης

• Κλέοβις

• Κλέοβις και Βίτων στη Βικιπαίδεια 
• Πολυμήδης

• Πολυμήδης στη Βικιπαίδεια