Αἰγειρούσιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Αἰγειρούσιος	ἡ	Αἰγειρουσίᾱ	τὸ	Αἰγειρούσιον
γενική	τοῦ	Αἰγειρουσίου	τῆς	Αἰγειρουσίᾱς	τοῦ	Αἰγειρουσίου
δοτική	τῷ	Αἰγειρουσίῳ	τῇ	Αἰγειρουσίᾳ	τῷ	Αἰγειρουσίῳ
αιτιατική	τὸν	Αἰγειρούσιον	τὴν	Αἰγειρουσίᾱν	τὸ	Αἰγειρούσιον
κλητική ὦ!		Αἰγειρούσιε		Αἰγειρουσίᾱ		Αἰγειρούσιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Αἰγειρούσιοι	αἱ	Αἰγειρούσιαι	τὰ	Αἰγειρούσιᾰ
γενική	τῶν	Αἰγειρουσίων	τῶν	Αἰγειρουσίων	τῶν	Αἰγειρουσίων
δοτική	τοῖς	Αἰγειρουσίοις	ταῖς	Αἰγειρουσίαις	τοῖς	Αἰγειρουσίοις
αιτιατική	τοὺς	Αἰγειρουσίους	τὰς	Αἰγειρουσίᾱς	τὰ	Αἰγειρούσιᾰ
κλητική ὦ!		Αἰγειρούσιοι		Αἰγειρούσιαι		Αἰγειρούσιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Αἰγειρουσίω	τὼ	Αἰγειρουσίᾱ	τὼ	Αἰγειρουσίω
γεν-δοτ	τοῖν	Αἰγειρουσίοιν	τοῖν	Αἰγειρουσίαιν	τοῖν	Αἰγειρουσίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Αἰγειρούσιος < Αἰγείρουσ(α) + -ιος

Επίθετο

Αἰγειρούσιος, -α, -ον

• (ελληνιστική κοινή) από την πόλη της Αιγείρουσας

Συνώνυμα

• Αἰγειρουσαῖος

Πηγές

• Αἰγειρούσιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.