Αἰγειρουσαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Αἰγειρουσαῖος	ἡ	Αἰγειρουσαίᾱ	τὸ	Αἰγειρουσαῖον
γενική	τοῦ	Αἰγειρουσαίου	τῆς	Αἰγειρουσαίᾱς	τοῦ	Αἰγειρουσαίου
δοτική	τῷ	Αἰγειρουσαίῳ	τῇ	Αἰγειρουσαίᾳ	τῷ	Αἰγειρουσαίῳ
αιτιατική	τὸν	Αἰγειρουσαῖον	τὴν	Αἰγειρουσαίᾱν	τὸ	Αἰγειρουσαῖον
κλητική ὦ!		Αἰγειρουσαῖε		Αἰγειρουσαίᾱ		Αἰγειρουσαῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Αἰγειρουσαῖοι	αἱ	Αἰγειρουσαῖαι	τὰ	Αἰγειρουσαῖᾰ
γενική	τῶν	Αἰγειρουσαίων	τῶν	Αἰγειρουσαίων	τῶν	Αἰγειρουσαίων
δοτική	τοῖς	Αἰγειρουσαίοις	ταῖς	Αἰγειρουσαίαις	τοῖς	Αἰγειρουσαίοις
αιτιατική	τοὺς	Αἰγειρουσαίους	τὰς	Αἰγειρουσαίᾱς	τὰ	Αἰγειρουσαῖᾰ
κλητική ὦ!		Αἰγειρουσαῖοι		Αἰγειρουσαῖαι		Αἰγειρουσαῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Αἰγειρουσαίω	τὼ	Αἰγειρουσαίᾱ	τὼ	Αἰγειρουσαίω
γεν-δοτ	τοῖν	Αἰγειρουσαίοιν	τοῖν	Αἰγειρουσαίαιν	τοῖν	Αἰγειρουσαίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Αἰγειρουσαῖος < Αἰγείρουσ(α) + -αῖος

Επίθετο

Αἰγειρουσαῖος, -α, -ον

• (ελληνιστική κοινή) από την πόλη της Αιγείρουσας

Συνώνυμα

• Αἰγειρούσιος

Πηγές

• Αἰγειρουσαῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.