squabble

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
squabble	squabbles

squabble ^(en)

• η διαμάχη, ο καβγάς για ένα δευτερεύον ζήτημα

Ρήμα

ενεστώτας	squabble
γ΄ ενικό ενεστώτα	squabbles
αόριστος	squabbled
παθητική μετοχή	squabbled
ενεργητική μετοχή	squabbling

squabble ^(en) (αμετάβατο)

• καβγαδίζω, μαλώνω, διαπληκτίζομαι, τσακώνομαι, φιλονικώ, λογομαχώ, λογοφέρνω, διαφωνώ θορυβωδώς για ένα δευτερεύον ζήτημα

  ⮡  They are squabbling about/over nothing.

  Καβγαδίζουν/Μαλώνουν/Διαπληκτίζονται για το τίποτα.

  ⮡  Don’t squabble over trivial things.

  Μην τσακώνεστε για μικροπράγματα.

  ⮡  Why are they constantly squabbling?

  Γιατί φιλονικούν διαρκώς;

  ⮡  They squabbled fiercely and then threw hands.

  Λογομάχησαν άγρια και μετά ήρθαν στα χέρια.

  ⮡  They squabbled and now they don’t talk.

  Λογόφεραν και τώρα δε μιλιούνται.

  ≈ συνώνυμα:  argue, bicker, quarrel, spar και wrangle

Πηγές

• squabble (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• squabble (verb) - Oxford Learner's Dictionaries