publicus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

publicus < populicus < populus < πρωτοϊταλική *poplos (στρατός)

Επίθετο

publicus

1. δημόσιος
2. κοινός
3. λαϊκός
4. χυδαίος

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	publicus	publica	publicum	publicī	publicae	publica
γενική	publicī	publicae	publicī	publicōrum	publicārum	publicōrum
δοτική	publicō	publicae	publicō	publicīs	publicīs	publicīs
αιτιατική	publicum	publicam	publicum	publicōs	publicās	publica
κλητική	publice	publica	publicum	publicī	publicae	publica
αφαιρετική	publicō	publicā	publicō	publicīs	publicīs	publicīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)