ὑπατία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὑπατίᾱ	αἱ	ὑπατίαι
γενική	τῆς	ὑπατίᾱς	τῶν	ὑπατιῶν
δοτική	τῇ	ὑπατίᾳ	ταῖς	ὑπατίαις
αιτιατική	τὴν	ὑπατίᾱν	τὰς	ὑπατίᾱς
κλητική ὦ!		ὑπατίᾱ		ὑπατίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑπατίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὑπατίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

ὑπατία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) άλλη γραφή του ὑπατεία