ὀψώνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὀψώνιον	τὰ	ὀψώνιᾰ
γενική	τοῦ	ὀψωνίου	τῶν	ὀψωνίων
δοτική	τῷ	ὀψωνίῳ	τοῖς	ὀψωνίοις
αιτιατική	τὸ	ὀψώνιον	τὰ	ὀψώνιᾰ
κλητική ὦ!		ὀψώνιον		ὀψώνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀψωνίω
γεν-δοτ	τοῖν		ὀψωνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀψώνιον < ὀψωνέω

Ουσιαστικό

ὀψώνιον

1. (συνήθως πληθυντικός) προμήθειες, ζωοτροφές
2. σιτηρέσιο στρατεύματος
3. (μεταφορικά) μισθός, (αντ)αμοιβή

   τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος (Προς Ρωμαίους, 6, 23)