ἵδρυσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἵδρυσῐς	αἱ	ἱδρύσεις
γενική	τῆς	ἱδρύσεως	τῶν	ἱδρύσεων
δοτική	τῇ	ἱδρύσει	ταῖς	ἱδρύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἵδρυσῐν	τὰς	ἱδρύσεις
κλητική ὦ!		ἵδρυσῐ		ἱδρύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἱδρύσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἱδρυσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἵδρυσις < ἱδρύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

ἵδρυσις [ῡ] θηλυκό

1. ανέγερση, ίδρυση
   1. ναών

      ἱερῶν ἱδρύσεις

   2. τοποθέτηση αγαλμάτων

      Ἑρμέω ἱδρύσιες (Ερμές, προτομές, αγάλματα του Ερμή)

2. οικισμός

Πηγές

• ἵδρυσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἵδρυσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.