ἴγδις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἴγδῐς	αἱ	ἴγδεις
γενική	τῆς	ἴγδεως	τῶν	ἴγδεων
δοτική	τῇ	ἴγδει	ταῖς	ἴγδεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἴγδῐν	τὰς	ἴγδεις
κλητική ὦ!		ἴγδῐ		ἴγδεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἴγδει
γεν-δοτ	τοῖν		ἰγδέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἴγδις ήδη τον 7ο αιώνα πκε στον Σόλωνα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἴγδις, -εως θηλυκό

• το γουδί

  ※  7ος πκε αιώνας Σόλων, Απόσπασμα 39 @poesialatina.it

  σπεύδουσι δ᾽ οἱ μὲν ἲγδιν, οἱ δὲ σίλφιον
  οἱ δ᾽ ὄξος,

  ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 14, 27 , 629f, @scaife.perseus, @el.wikisource

  καὶ γελοῖαι δ’ εἰσὶν ὀρχήσεις ἴγδις καὶ μακτρισμὸς ἀπόκινός τε καὶ σοβάς, ἔτι δὲ μορφασμὸς καὶ γλαὺξ καὶ λέων ἀλφίτων τε ἔκχυσις καὶ χρεῶν ἀποκοπή·

Συνώνυμα

• ἴγδη
• θυεία
• θυείη
• λίγδος
• ὅλμος

Δείτε επίσης

• στα μεσαιωνικά ελληνικά: ἰγδίον, γδί
• στα νέα ελληνικά: γουδί

Πηγές

• ἴγδις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἴγδις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.