Ἐρετριαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Ἐρετριαῖος	ἡ	Ἐρετριαίᾱ	τὸ	Ἐρετριαῖον
γενική	τοῦ	Ἐρετριαίου	τῆς	Ἐρετριαίᾱς	τοῦ	Ἐρετριαίου
δοτική	τῷ	Ἐρετριαίῳ	τῇ	Ἐρετριαίᾳ	τῷ	Ἐρετριαίῳ
αιτιατική	τὸν	Ἐρετριαῖον	τὴν	Ἐρετριαίᾱν	τὸ	Ἐρετριαῖον
κλητική ὦ!		Ἐρετριαῖε		Ἐρετριαίᾱ		Ἐρετριαῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Ἐρετριαῖοι	αἱ	Ἐρετριαῖαι	τὰ	Ἐρετριαῖᾰ
γενική	τῶν	Ἐρετριαίων	τῶν	Ἐρετριαίων	τῶν	Ἐρετριαίων
δοτική	τοῖς	Ἐρετριαίοις	ταῖς	Ἐρετριαίαις	τοῖς	Ἐρετριαίοις
αιτιατική	τοὺς	Ἐρετριαίους	τὰς	Ἐρετριαίᾱς	τὰ	Ἐρετριαῖᾰ
κλητική ὦ!		Ἐρετριαῖοι		Ἐρετριαῖαι		Ἐρετριαῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ἐρετριαίω	τὼ	Ἐρετριαίᾱ	τὼ	Ἐρετριαίω
γεν-δοτ	τοῖν	Ἐρετριαίοιν	τοῖν	Ἐρετριαίαιν	τοῖν	Ἐρετριαίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Ἐρετριαῖος < Ἐρέτρι(α) + -αῖος

Επίθετο

Ἐρετριαῖος, -α, -ον

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος ή που σχετίζεται με τη Ερέτρια (Ἐρέτρια)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἐρέτρια

Πηγές

• Ἐρετριαῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.