Ἐράσιππος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἐράσιππος	οἱ	Ἐράσιπποι
γενική	τοῦ	Ἐρασίππου	τῶν	Ἐρασίππων
δοτική	τῷ	Ἐρασίππῳ	τοῖς	Ἐρασίπποις
αιτιατική	τὸν	Ἐράσιππον	τοὺς	Ἐρασίππους
κλητική ὦ!		Ἐράσιππε		Ἐράσιπποι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἐρασίππω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἐρασίπποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἐράσιππος < Ἐράςιππος < (ελληνιστική κοινή) ἔρασις (< αρχαία ελληνική ἔραμαι) + αρχαία ελληνική ἵππος

Κύριο όνομα

Ἐράσιππος αρσενικό

• ανδρικό όνομα

  ※  ἐγένετο Λοκρὸς Ξενόκριτος, τυφλὸς ἐκ γενετῆς ποιητὴς καὶ Ἐράσιππος. (Αριστοτέλη, Αποσπάσματα, 8, 45, 611, 303-4)

  ※  Οὐ κόνις οὐδ' ὀλίγον πέτρης βάρος, ἀλλ' Ἐρασίππου, ἣν ἐσορᾷς, αὕτη πᾶσα θάλασσα τάφος.

  (Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο, επίγραμμα 285 Γλαύκου του Νικοπολίτη)

Δείτε επίσης

• λατινικά: Erasippus ^(la)

Πηγές

• Ἐράςιππος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.