ἔξαλσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἔξαλσῐς	αἱ	ἐξάλσεις
γενική	τῆς	ἐξάλσεως	τῶν	ἐξάλσεων
δοτική	τῇ	ἐξάλσει	ταῖς	ἐξάλσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἔξαλσῐν	τὰς	ἐξάλσεις
κλητική ὦ!		ἔξαλσῐ		ἐξάλσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐξάλσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐξαλσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔξαλσις < ἐξάλλομαι

Ουσιαστικό

ἔξαλσις, -εως θηλυκό

1. (ιατρική, για σπονδύλους) εξάρθρωση
2. (ως μορφή άσκησης) πήδημα με ενωμένα τα πόδια

Πηγές

• ἔξαλσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.