ἔγερσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἔγερσῐς	αἱ	ἐγέρσεις
γενική	τῆς	ἐγέρσεως	τῶν	ἐγέρσεων
δοτική	τῇ	ἐγέρσει	ταῖς	ἐγέρσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἔγερσῐν	τὰς	ἐγέρσεις
κλητική ὦ!		ἔγερσῐ		ἐγέρσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐγέρσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐγερσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔγερσις < ἐγείρω + -σις

Ουσιαστικό

ἔγερσις θηλυκό

1. ξύπνημα
2. ανέγερση
3. ανύψωση
4. (ελληνιστική σημασία) ανάσταση
5. διέγερση
6. ανάνηψη, ανάρρωση

Πηγές

• ἔγερσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἔγερσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.