ἐριβῶλαξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐριβῶλαξ	οἱ/αἱ	ἐριβώλακες
γενική	τοῦ/τῆς	ἐριβώλακος	τῶν	ἐριβωλάκων
δοτική	τῷ/τῇ	ἐριβώλακῐ	τοῖς/ταῖς	ἐριβώλαξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐριβώλακᾰ	τοὺς/τὰς	ἐριβώλακᾰς
κλητική ὦ!		ἐριβῶλαξ		ἐριβώλακες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐριβώλακε
γεν-δοτ	τοῖν		ἐριβωλάκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐριβῶλαξ < ἐρι- + βῶλαξ

Ουσιαστικό

ἐριβῶλαξ αρσενικό ή θηλυκό

1. (κυριολεκτικά) που έχει μεγάλους βώλους
2. (μεταφορικά) εύφορος, γόνιμος, καρποφόρος

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 17 (Ρ. Μενελάου ἀριστεία.), στίχ. 301 (300-303)

   […] ὃ δ' ἄγχ' αὐτοῖο πέσε πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ
   τῆλ' ἀπὸ Λαρίσης ἐριβώλακος, οὐδὲ τοκεῦσι
   θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν
   ἔπλεθ' ὑπ' Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.

   Σκηνή: ο Αίας σκοτώνει τον Ιππόθοο που προσπαθεί να πάρει το σώμα του νεκρού Πάτροκλου.

   — Μετάφραση (1936): Αλέξανδρος Πάλλης στη Βικιθήκη
   στρώθηκε εκεί τ' απίστομα στον Πάτροκλο από πάνου,
   μακριά απ' την πλούσια Λάρισσα, και να γεροκομήσει
   γραφτό δεν τούταν τους γονιούς, μόν τούκοψε τα νιάτα
   ο Αίας, γίγας μαχητής, με το πικρό κοντάρι.

   — Μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς @greek‑language.gr
   κι επίστομ᾽ έπεσε νεκρός εις του νεκρού το πλάγι
   από την Λάρισαν μακράν, και τους γλυκούς γονείς του
   δεν αντιγεροκόμησεν, ότ᾽ η ζωή του εκόπη
   απ᾽ του μεγάλου Αίαντος το δυνατό κοντάρι·

Άλλες μορφές

• ἐρίβωλος

Πηγές

• ἐριβῶλαξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐριβῶλαξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.