ἐξωμοσία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐξωμοσίᾱ	αἱ	ἐξωμοσίαι
γενική	τῆς	ἐξωμοσίᾱς	τῶν	ἐξωμοσιῶν
δοτική	τῇ	ἐξωμοσίᾳ	ταῖς	ἐξωμοσίαις
αιτιατική	τὴν	ἐξωμοσίᾱν	τὰς	ἐξωμοσίᾱς
κλητική ὦ!		ἐξωμοσίᾱ		ἐξωμοσίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐξωμοσίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐξωμοσίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐξωμοσία < ἐξόμνῡμι / ἐξομνύω + -σία < ἐξ + ὄμνυμι / ὀμνύω

Ουσιαστικό

ἐξωμοσία θηλυκό

1. (νομικός όρος) ένορκη δήλωση πως κάποιος δεν γνωρίζει κάτι
2. (ελληνιστική κοινή) (ένορκη) απόρριψη (π.χ. ενός αξιώματος)
3. (ελληνιστική κοινή) αφιέρωμα