ἐκλέπτυνσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐκλέπτυνσῐς	αἱ	ἐκλεπτύνσεις
γενική	τῆς	ἐκλεπτύνσεως	τῶν	ἐκλεπτύνσεων
δοτική	τῇ	ἐκλεπτύνσει	ταῖς	ἐκλεπτύνσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἐκλέπτυνσῐν	τὰς	ἐκλεπτύνσεις
κλητική ὦ!		ἐκλέπτυνσῐ		ἐκλεπτύνσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐκλεπτύνσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐκλεπτυνσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐκλέπτυνσις < ἐκλεπτύν(ω) (ἐκ- + αρχαία ελληνική λεπτύνω) + -σις

Ουσιαστικό

ἐκλέπτυνσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (ελληνιστική κοινή) το αποτέλεσμα του ἐκλεπτύνω, το να γίνεται κάτι λεπτό η εκλέπτυνση

Συγγενικά

• ἐκλεπτύνω

→ και δείτε τις λέξεις λέπτυνσις και λεπτός

Πηγές

• ἐκλέπτυνσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.