Ἄραψ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ᾰρᾰβ-
ονομαστική	ὁ	Ἄραψ	οἱ	Ἄραβες
γενική	τοῦ	Ἄραβος	τῶν	Ἀράβων
δοτική	τῷ	Ἄραβῐ	τοῖς	Ἄραψῐ(ν) & Ἀράβεσσι
αιτιατική	τὸν	Ἄραβᾰ	τοὺς	Ἄραβᾰς
κλητική ὦ!		Ἄραψ		Ἄραβες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἄραβε
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀράβοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'Ἄραψ' όπως «Ἄραψ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἄραψ (ελληνιστική κοινή) < αραβική عَرَب (ʿarab) < ρίζα ع ر ب (ʿ-r-b)

Ουσιαστικό

Ἄραψ αρσενικό (θηλυκό Ἀραβίς)

• (ελληνιστική κοινή , εθνικό όνομα) Άραβας

Παράγωγα

• Ἀράβα
• Ἀραβαιγύπτιοι
• Ἀραβάρχης
• Ἀραβαρχία
• Ἀραβία
• Ἀραβικός
• Ἀράβιος
• Ἀραβίς
• Ἀραβιστί
• Ἀραβίζω
• Ἄραβος
• ἀραβοτοξότης

Δε σχετίζεται με το ἄραβος (τρίξιμο των δοντιών)

Πηγές

• Ἄραψ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.