Ἀμφισσεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀμφισσεύς	οἱ	Ἀμφισσεῖς - Ἀμφισσῆς*
γενική	τοῦ	Ἀμφισσέως	τῶν	Ἀμφισσέων
δοτική	τῷ	Ἀμφισσεῖ	τοῖς	Ἀμφισσεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἀμφισσέᾱ	τοὺς	Ἀμφισσέᾱς
κλητική ὦ!		Ἀμφισσεῦ		Ἀμφισσεῖς - Ἀμφισσῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀμφισσῆ1 ή Ἀμφισσεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀμφισσέοιν
* αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀμφισσεύς < Ἄμφισσ(α) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἀμφισσεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της Άμφισσας (Ἄμφισσα)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἄμφισσα

Πηγές

• Ἀμφισσεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.