ἄφαρκτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄφαρκτος	τὸ	ἄφαρκτον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀφάρκτου	τοῦ	ἀφάρκτου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀφάρκτῳ	τῷ	ἀφάρκτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄφαρκτον	τὸ	ἄφαρκτον
κλητική ὦ!		ἄφαρκτε		ἄφαρκτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἄφαρκτοι	τὰ	ἄφαρκτᾰ
γενική	τῶν	ἀφάρκτων	τῶν	ἀφάρκτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀφάρκτοις	τοῖς	ἀφάρκτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀφάρκτους	τὰ	ἄφαρκτᾰ
κλητική ὦ!		ἄφαρκτοι		ἄφαρκτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀφάρκτω	τὼ	ἀφάρκτω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀφάρκτοιν	τοῖν	ἀφάρκτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄφαρκτος < → δείτε τις λέξεις ἄφρακτος και φράσσω

Επίθετο

ἄφαρκτος, -ος, -ον

• αττικός τύπος του ἄφρακτος

Ουσιαστικό

ἄφαρκτος

• (ναυτικός όρος) αττικός τύπος του ἄφρακτος