ἄπους

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄπους	τὸ	ἄπουν
γενική	τοῦ/τῆς	ἄποδος	τοῦ	ἄποδος
δοτική	τῷ/τῇ	ἄπόδῐ	τῷ	ἄποδῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄποδᾰ & ἄπουν	τὸ	ἄπουν
κλητική ὦ!		ἄπους		ἄπουν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἄποδες	τὰ	ἄποδᾰ
γενική	τῶν	ἀπόδων	τῶν	ἀπόδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἄποσῐ(ν)	τοῖς	ἄποσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἄποδᾰς	τὰ	ἄποδᾰ
κλητική ὦ!		ἄποδες		ἄποδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἄποδε	τὼ	ἄποδε
γεν-δοτ	τοῖν	ἀπόδοιν	τοῖν	ἀπόδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ταχύπους' όπως «ταχύπους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄπους < ἄ- + πούς (χωρίς πόδια)

Επίθετο

ἄπους

• αυτός που δεν έχει πόδια

  ※ 4ος αιώνας π.Χ. Πλάτων Τίμαιος, 34α

  ἐπὶ δὲ τὴν περίοδον ταύτην ἅτ' οὐδὲν ποδῶν δέον ἀσκελὲς καὶ ἄπουν αὐτὸ ἐγέννησεν.

Πηγές

• ἄπους - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄπους - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.