ἄμυγμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἄμυγμᾰ	τὰ	ἀμύγμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ἀμύγμᾰτος	τῶν	ἀμυγμᾰ́των
δοτική	τῷ	ἀμύγμᾰτῐ	τοῖς	ἀμύγμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἄμυγμᾰ	τὰ	ἀμύγμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ἄμυγμᾰ		ἀμύγμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀμύγμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀμυγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄμυγμα < ἀμύσσω

Ουσιαστικό

ἄμυγμα, -ατος ουδέτερο

• γρατσουνιά, σχίσιμο, αμυχή

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Αἴας, στίχ. 634 (632-634)

  χερόπλακτοι δ᾽ | ἐν στέρνοισι πεσοῦνται | δοῦποι καὶ πολιᾶς ἄμυγμα χαίτας.

  βαριά το στήθος της χτυπώντας με τα δυο της χέρια, | μαδώντας τ᾽ άσπρα της μαλλιά.

  Μετάφραση (2012): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, Αθήνα: ΜΙΕΤ @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἀμύσσω

Πηγές

• ἄμυγμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄμυγμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.