ἀϊεϊαουουοϊουϊσμός
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασίαΕτυμολογία
επεξεργασία- ἀϊεϊαουουοϊουϊσμός μαρτυρείται από το 1830 (Κων.Οικον.) < αϊ για την αρχαία προφορά [ai] της διφθόγγου ⟨αι⟩ + [ei] για την ⟨ει⟩ + αουου για ⟨αυ⟩ (Χρειάζεται τεκμηρίωση…) + οϊ για την ⟨οι⟩ + ουϊ για την ⟨υι⟩ + -(ι)σμός
Ουσιαστικό
επεξεργασίαἀϊεϊαουουοϊουϊσμός αρσενικό
- (καθαρεύουσα φωνητική, αρχαία ελληνικά) η ερασμική προφορά για τα αρχαία ελληνικά
- ※ «ὁ κατὰ Ἔρασμον, Βόσσιον, Ἑννίνιον καὶ λοιποὺς διφθογγισμός» (Κουμανούδης [1])
Με αναφορά στον Έρασμο, στον Isaac Vossius, και στον Henninius (Heinrich Christian Henning)
- ※ «ὁ κατὰ Ἔρασμον, Βόσσιον, Ἑννίνιον καὶ λοιποὺς διφθογγισμός» (Κουμανούδης [1])
Κλίση
επεξεργασίαΔείτε επίσης
επεξεργασία- Pronunciation of Ancient Greek in teaching στην αγγλική Βικιπαίδεια για τις εργασίες του Vossius, του Henning.
Αναφορές
επεξεργασία- ↑ Ἀϊεϊαουουοϊουϊσμός, σελ. 22, Τόμος Α΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου