ἀραβίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀραβίς	αἱ	ἀραβίδες
γενική	τῆς	ἀραβίδος	τῶν	ἀραβίδων
δοτική	τῇ	ἀραβίδῐ	ταῖς	ἀραβίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀραβίδᾰ	τὰς	ἀραβίδᾰς
κλητική ὦ!		ἀραβίς*		ἀραβίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀραβίδε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀραβίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀραβίς < → λείπει η ετυμολογία

• για την καθαρεύσουα → δείτε τη λέξη αραβίδα

Ουσιαστικό

ἀραβίς θηλυκό

1. (ελληνιστική κοινή, φυτό) συνώνυμο του δράβη
2. αέρας με σκόνη

   <Ἀραβίδες>· αἱ μετὰ κονιορτοῦ πνοαί ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Α

επίσης

• (καθαρεύουσα) η αραβίδα (οπλισμός)

Πηγές

• «ἀραβίς» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964). Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Αθήνα: Ελληνική Παιδεία. Α΄ έκδοση: 1930-1950.