ἀραβίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀραβίς	αἱ	ἀραβίδες
γενική	τῆς	ἀραβίδος	τῶν	ἀραβίδων
δοτική	τῇ	ἀραβίδῐ	ταῖς	ἀραβίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀραβίδᾰ	τὰς	ἀραβίδᾰς
κλητική ὦ!		ἀραβίς*		ἀραβίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀραβίδε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀραβίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀραβίς (ελληνιστική κοινή) < → λείπει η ετυμολογία

• για την καθαρεύουσα, διαφορετική σημασία → δείτε τη λέξη αραβίδα

Ουσιαστικό

ἀραβίς, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. (φυτό) συνώνυμο του δράβη
2. αέρας με σκόνη

   <Ἀραβίδες>· αἱ μετὰ κονιορτοῦ πνοαί ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Α

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) ἀραβίς: η αραβίδα (οπλισμός)

Πηγές

• ἀραβίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .