ἀπαναινόμενος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀπαναινόμενος	ἡ	ἀπαναινομένη	τὸ	ἀπαναινόμενον
γενική	τοῦ	ἀπαναινομένου	τῆς	ἀπαναινομένης	τοῦ	ἀπαναινομένου
δοτική	τῷ	ἀπαναινομένῳ	τῇ	ἀπαναινομένῃ	τῷ	ἀπαναινομένῳ
αιτιατική	τὸν	ἀπαναινόμενον	τὴν	ἀπαναινομένην	τὸ	ἀπαναινόμενον
κλητική ὦ!		ἀπαναινόμενε		ἀπαναινομένη		ἀπαναινόμενον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀπαναινόμενοι	αἱ	ἀπαναινόμεναι	τὰ	ἀπαναινόμενᾰ
γενική	τῶν	ἀπαναινομένων	τῶν	ἀπαναινομένων	τῶν	ἀπαναινομένων
δοτική	τοῖς	ἀπαναινομένοις	ταῖς	ἀπαναινομέναις	τοῖς	ἀπαναινομένοις
αιτιατική	τοὺς	ἀπαναινομένους	τὰς	ἀπαναινομένᾱς	τὰ	ἀπαναινόμενᾰ
κλητική ὦ!		ἀπαναινόμενοι		ἀπαναινόμεναι		ἀπαναινόμενᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀπαναινομένω	τὼ	ἀπαναινομένᾱ	τὼ	ἀπαναινομένω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀπαναινομένοιν	τοῖν	ἀπαναινομέναιν	τοῖν	ἀπαναινομένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυόμενος' όπως «λυόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἀπαναινόμενος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού ενεστώτα - ρήμα: ἀπαναίνομαι