ἀντιπεπονθώς

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀντιπεπονθώς	ἡ	ἀντιπεπονθυῖᾰ	τὸ	ἀντιπεπονθός
γενική	τοῦ	ἀντιπεπονθότος	τῆς	ἀντιπεπονθυίᾱς	τοῦ	ἀντιπεπονθότος
δοτική	τῷ	ἀντιπεπονθότῐ	τῇ	ἀντιπεπονθυίᾳ	τῷ	ἀντιπεπονθότῐ
αιτιατική	τὸν	ἀντιπεπονθότᾰ	τὴν	ἀντιπεπονθυῖᾰν	τὸ	ἀντιπεπονθός
κλητική ὦ!		ἀντιπεπονθώς		ἀντιπεπονθυῖᾰ		ἀντιπεπονθός
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀντιπεπονθότες	αἱ	ἀντιπεπονθυῖαι	τὰ	ἀντιπεπονθότᾰ
γενική	τῶν	ἀντιπεπονθότων	τῶν	ἀντιπεπονθυιῶν	τῶν	ἀντιπεπονθότων
δοτική	τοῖς	ἀντιπεπονθόσῐ(ν)	ταῖς	ἀντιπεπονθυίαις	τοῖς	ἀντιπεπονθόσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἀντιπεπονθότᾰς	τὰς	ἀντιπεπονθυίᾱς	τὰ	ἀντιπεπονθότᾰ
κλητική ὦ!		ἀντιπεπονθότες		ἀντιπεπονθυῖαι		ἀντιπεπονθότᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀντιπεπονθότε	τὼ	ἀντιπεπονθυίᾱ	τὼ	ἀντιπεπονθότε
γεν-δοτ	τοῖν	ἀντιπεπονθότοιν	τοῖν	ἀντιπεπονθυίαιν	τοῖν	ἀντιπεπονθότοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυκώς' όπως «λελυκώς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἀντῐπεπονθώς, -υῖᾰ, -ός

• μετοχή ενεργητικού παρακειμένου (ἀντιπέπονθᾰ) του ρήματος ἀντιπάσχω

Παράγωγα

• ἀντιπεπονθότως (επίρρημα)