ἀηδόνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἀηδόνιον	τὰ	ἀηδόνιᾰ
γενική	τοῦ	ἀηδονίου	τῶν	ἀηδονίων
δοτική	τῷ	ἀηδονίῳ	τοῖς	ἀηδονίοις
αιτιατική	τὸ	ἀηδόνιον	τὰ	ἀηδόνιᾰ
κλητική ὦ!		ἀηδόνιον		ἀηδόνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀηδονίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀηδονίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἀηδόνιον

Ετυμολογία

ἀηδόνιον < ἀηδών + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

ἀηδόνιον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (πτηνό) υποκοριστικό του αηδόνι, αηδονάκι

Πηγές

• ἀηδόνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.