ἀηδών

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ἀηδών	ἀηδόνε	ἀηδόνες
Γενική	ἀηδόνος	ἀηδόνοιν	ἀηδόνων
Δοτική	ἀηδόνι	ἀηδόνοιν	ἀηδόσι(ν)
Αιτιατική	ἀηδόνα	ἀηδόνε	ἀηδόνας
Κλητική	ἀηδών	ἀηδόνε	ἀηδόνες

ἀηδών

Ετυμολογία

ἀηδών < ἀείδω < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂weyd-

Ουσιαστικό

ἀηδών θηλυκό

1. (κυριολεκτικά) αυτή που τραγουδάει
2. (ορνιθολογία) αηδόνι