ἀερσίπους

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀερσίπους	τὸ	ἀερσίπουν
γενική	τοῦ/τῆς	ἀερσίποδος	τοῦ	ἀερσίποδος
δοτική	τῷ/τῇ	ἀερσίπόδῐ	τῷ	ἀερσίποδῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀερσίποδᾰ	τὸ	ἀερσίπουν
κλητική ὦ!		ἀερσίπους		ἀερσίπουν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀερσίποδες	τὰ	ἀερσίποδᾰ
γενική	τῶν	ἀερσιπόδων	τῶν	ἀερσιπόδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀερσίποσῐ(ν)	τοῖς	ἀερσίποσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀερσίποδᾰς	τὰ	ἀερσίποδᾰ
κλητική ὦ!		ἀερσίποδες		ἀερσίποδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀερσίποδε	τὼ	ἀερσίποδε
γεν-δοτ	τοῖν	ἀερσιπόδοιν	τοῖν	ἀερσιπόδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ταχύπους' όπως «ταχύπους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀερσίπους < ἀερσί- + -πους

Επίθετο

ἀερσίπους, -ους, -ουν

• (για άλογα) που σηκώνει το πόδι ψηλά, ασυναίρετη μορφή του ἀρσίπους

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 23 (Ψ. Ἆθλα ἐπὶ Πατρόκλῳ.), στίχ. 475

  αἱ δ᾽ ἔτ᾽ ἄνευθεν ἵπποι ἀερσίποδες πολέος πεδίοιο δίενται.

  Εκείνα ακόμα στον κάμπο πέρα, τρέχουνε, τ' αψηλοπίλαλα άτια (Μετάφραση Πάλλη)

  Σκηνή: Αρματοδρομία στη μνήμη του Πάτροκλου. Ο Αίας ο Λοκρός, γιος του Οιλέα, κατηγορεί τον Ιδομενέα.

  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 3 (Γ. Ὅρκοι. Τειχοσκοπία. Ἀλεξάνδρου καὶ Μενελάου μονομαχία.), στίχ. 325

  οἳ μὲν ἔπειθ’ ἵζοντο κατὰ στίχας, ἧχι ἑκάστῳ ἵπποι ἀερσίποδες καὶ ποικίλα τεύχε’ ἔκειτο·

  Κάθουνται τότες στη σειρά οι άλλοι, εκεί καθένας πούχε αφισμένα τ' άρματα, τα πίλαλά του ζώα. (Μετάφραση Πάλλη)

  Σκηνή: «Ἀλεξάνδρου [Πάριδος] καὶ Μενελάου μονομαχία» Θα ξεκινήσει η μονομαχία, όλοι κάθονται κοντά στα άλογά τους για να παρακολουθήσουν.

Πηγές

• ἀερσίπους - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀερσίπους - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.