χοιροτροφεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	χοιροτροφεῖον	τὰ	χοιροτροφεῖᾰ
γενική	τοῦ	χοιροτροφείου	τῶν	χοιροτροφείων
δοτική	τῷ	χοιροτροφείῳ	τοῖς	χοιροτροφείοις
αιτιατική	τὸ	χοιροτροφεῖον	τὰ	χοιροτροφεῖᾰ
κλητική ὦ!		χοιροτροφεῖον		χοιροτροφεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χοιροτροφείω
γεν-δοτ	τοῖν		χοιροτροφείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χοιροτροφεῖον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική χοῖρο(ς) + -τροφεῖον

Ουσιαστικό

χοιροτροφεῖον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• χοιροτροφείο

Συνώνυμα

• ὑοφορβεῖον
• χοιροκομεῖον
• χοιροστρόφιον
• χοιροφορβεῖον

Πηγές

• χοιροτροφεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.