υστέρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υστέρηση	οι	υστερήσεις
γενική	της	υστέρησης*	των	υστερήσεων
αιτιατική	την	υστέρηση	τις	υστερήσεις
κλητική		υστέρηση		υστερήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υστερήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υστέρηση < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική hystérésis < ελληνιστική κοινή ὑστέρησις

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈste.ɾi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐στέ‐ρη‐ση

Ουσιαστικό

υστέρηση θηλυκό

1. (φυσική) → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
2. (ψυχολογία) το να μειονεκτεί κάποιος (παρουσιάζει υστέρηση έναντι κάποιου άλλου)

Συγγενικά

• ύστερα

Μεταφράσεις

    υστέρηση

αγγλικά : delay (en), (χρονική) time lag

    φυσική

αγγλικά : hysteresis (en), lagging