τηγάνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	τηγάνιον	τὰ	τηγάνιᾰ
γενική	τοῦ	τηγανίου	τῶν	τηγανίων
δοτική	τῷ	τηγανίῳ	τοῖς	τηγανίοις
αιτιατική	τὸ	τηγάνιον	τὰ	τηγάνιᾰ
κλητική ὦ!		τηγάνιον		τηγάνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τηγανίω
γεν-δοτ	τοῖν		τηγανίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τηγάνιον < αρχαία ελληνική τήγαν(ον) + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

τηγάνιον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) τηγάνι

Πηγές

• τηγάνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.