σώσανδρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σώσανδρον	τὰ	σώσανδρᾰ
γενική	τοῦ	σωσάνδρου	τῶν	σωσάνδρων
δοτική	τῷ	σωσάνδρῳ	τοῖς	σωσάνδροις
αιτιατική	τὸ	σώσανδρον	τὰ	σώσανδρᾰ
κλητική ὦ!		σώσανδρον		σώσανδρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σωσάνδρω
γεν-δοτ	τοῖν		σωσάνδροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σώσανδρον (ελληνιστική κοινή) < σῴζω + ἀνήρ

Ουσιαστικό

σώσανδρον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό) το ποώδες φυτό δελφίνιο

  ≈ συνώνυμα: δελφίνιον

Πηγές

• σώσανδρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.