σύντηξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύντηξῐς	αἱ	συντήξεις
γενική	τῆς	συντήξεως	τῶν	συντήξεων
δοτική	τῇ	συντήξει	ταῖς	συντήξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύντηξῐν	τὰς	συντήξεις
κλητική ὦ!		σύντηξῐ		συντήξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συντήξει
γεν-δοτ	τοῖν		συντηξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύντηξις < συντήκ(ω) + -σις > -ξις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύν- + τῆξις.

Ουσιαστικό

σύντηξις, -εως θηλυκό

• πλήρης, ολοκληρωτική τήξη, σύντηξη

Συγγενικά

• σύντηγμα

→ και δείτε τις λέξεις συντήκω, σύν και τήκω

Πηγές

• σύντηξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.