σύλλημμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σύλλημμᾰ	τὰ	συλλήμμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	συλλήμμᾰτος	τῶν	συλλημμᾰ́των
δοτική	τῷ	συλλήμμᾰτῐ	τοῖς	συλλήμμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	σύλλημμᾰ	τὰ	συλλήμμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		σύλλημμᾰ		συλλήμμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συλλήμμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		συλλημμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύλλημμα (ελληνιστική κοινή) < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σύλλημμα, -ατος ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (ιατρική) έμβρυο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συλλαμβάνω, λῆμμα και λαμβάνω

Πηγές

• σύλλημμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.