συναυτουργός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συναυτουργός	οι	συναυτουργοί
γενική	του	συναυτουργού	των	συναυτουργών
αιτιατική	τον	συναυτουργό	τους	συναυτουργούς
κλητική		συναυτουργέ		συναυτουργοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναυτουργός < συν- + αυτουργός

Ουσιαστικό

συναυτουργός αρσενικό ή θηλυκό

1. αυτός ή αυτή που μετέχουν σε κάποια εγκληματική πράξη ή ποινικό αδίκημα μαζί με κάποιους άλλους ως αυτουργοί από κοινού

   είναι συγκατηγορούμενος του Τάδε, ως συναυτουργός, η κατηγορία δεν είναι απλή συνέργεια

Συγγενικά

• συναυτουργία

Μεταφράσεις

    συναυτουργός