συγκεφαλαίωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συγκεφαλαίωσῐς	αἱ	συγκεφαλαιώσεις
γενική	τῆς	συγκεφαλαιώσεως	τῶν	συγκεφαλαιώσεων
δοτική	τῇ	συγκεφαλαιώσει	ταῖς	συγκεφαλαιώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	συγκεφαλαίωσῐν	τὰς	συγκεφαλαιώσεις
κλητική ὦ!		συγκεφαλαίωσῐ		συγκεφαλαιώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συγκεφαλαιώσει
γεν-δοτ	τοῖν		συγκεφαλαιωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκεφαλαίωσις < κεφαλαιόω / κεφαλαιῶ + -σις (-ωσις). Μορφολογικά αναλύεται σε συγ- + κεφαλαίωσις

Ουσιαστικό

συγκεφαλαίωσις, -εως θηλυκό

• η συγκεφαλαίωση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σύν, κεφάλαιος και κεφαλή

Πηγές

• συγκεφαλαίωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.