συγκατηγορούμενος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συγκατηγορούμενος	οι	συγκατηγορούμενοι
γενική	του	συγκατηγορούμενου & συγκατηγορουμένου	των	συγκατηγορούμενων & συγκατηγορουμένων
αιτιατική	τον	συγκατηγορούμενο	τους	συγκατηγορούμενους & συγκατηγορουμένους
κλητική		συγκατηγορούμενε		συγκατηγορούμενοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκατηγορούμενος < συν- + κατηγορούμενος

Ουσιαστικό

συγκατηγορούμενος αρσενικό (θηλυκό: συγκατηγορούμενη & συγκατηγορουμένη)

• που κατηγορείται μαζί με κάποιον άλλο

Μεταφράσεις

    συγκατηγορούμενος

πολωνικά : współoskarżony (pl)