στηλιτικά

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	το	στηλιτικό
γενική	του	στηλιτικού
αιτιατική	το	στηλιτικό
κλητική		στηλιτικό
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στηλιτικά < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου στηλιτικός < στηλίτης

Ουσιαστικό

στηλιτικά ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• (ιστορία, πολιτική) επεισόδια (προπηλακισμοί βουλευτών κ.λπ.), λόγω συνταγματικών παραβάσεων, που συνέβησαν στην Αθήνα το 1874–1875, με πρωταγωνιστές κυβερνητικούς βουλευτές που τους αποκαλούσαν στηλίτες

Δείτε επίσης

• στηλιτικά στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    στηλιτικά

Πηγές

• στηλιτικά - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)