σίραιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σίραιον	τὰ	σίραιᾰ
γενική	τοῦ	σιραίου	τῶν	σιραίων
δοτική	τῷ	σιραίῳ	τοῖς	σιραίοις
αιτιατική	τὸ	σίραιον	τὰ	σίραιᾰ
κλητική ὦ!		σίραιον		σίραιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σιραίω
γεν-δοτ	τοῖν		σιραίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίραιον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σίραιον ουδέτερο

• μούστος, πετιμέζι

  ※  2ος↓ αιώνας ⌘ Γαληνός, In Hippocratis De victu acutorum, 3.2 @scaife.perseus

  καὶ μέντοι καὶ τὸ καλούμενον ἕψημα καὶ σίραιον ἐκ τοῦ γλεύκους ἑψομένου γιγνόμενον, ὅσῳ γλυκύτερον ἀποτελεῖται τοῦ οἴνου, τοσούτῳ καὶ μελάντερον τῇ χρόᾳ καὶ παχύτερον τῇ συστάσει φαίνεται.

Συγγενικά

• σίραιος
• σίρινος

Εκφράσεις

• σίραιος οἶνος: μούστος
• σίρινος οἶνος: μούστος

Πηγές

• σίραιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σίραιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.