πωλάριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πωλάριον	τὰ	πωλάριᾰ
γενική	τοῦ	πωλαρίου	τῶν	πωλαρίων
δοτική	τῷ	πωλαρίῳ	τοῖς	πωλαρίοις
αιτιατική	τὸ	πωλάριον	τὰ	πωλάριᾰ
κλητική ὦ!		πωλάριον		πωλάριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πωλαρίω
γεν-δοτ	τοῖν		πωλαρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πωλάριον < πῶλ(ος) + υποκοριστικό επίθημα -άριον

Ουσιαστικό

πωλάριον ουδέτερο

• (υποκοριστικό) το πουλάρι, το μικρό του αλόγου

Απόγονοι

πωλάριον (αρχαία ελληνικά)

⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: πωλάριν > πουλάριν

⇒ νέα ελληνικά: πουλάρι

Πηγές

• πωλάριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.