πουλάριν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πουλάριν < πωλάριν με τροπή [o] > [u] λόγω της επίδρασης του χειλικού [p] και του [r] < αρχαία ελληνική πωλάριον. Δείτε και πουλάριον.

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: πουλάρι

Ουσιαστικό

πουλάριν ουδέτερο

• (θηλαστικό ζώο) το πουλάρι

  ※  ⌘ Πουλολόγος, στίχος 429 (425-430), στο Carmina graeca Medii Aevi, ed. Wilhelm Wagner, in aedibvs B.G. Tevbneri, 1874, σελ.192@archive.org

  εἴχετε τάχα καὶ ’νικόν, ἐκουβάλειε τὰ καρβούνια
  εἰς τ’ ἐργαστήριν τοῦ χαλκεᾶ, καὶ σὺ ἐπαρηκολούθεις.
  οὐ μὴ τὸ λέγω ψέματα, οἱ πάντες τὸ θωροῦσιν·
  ὅτι ὅπου εὕρῃς τὸν ’νικόν, ἐκεῖνον τὸ πουλάριν,
  καθίζεις εἰς τὴν ῥάχην του καὶ τρῷς τὰ τραύματά του.

  άλλες μορφές: πουλάριον πωλάριν, πουλάρι