πυργοποιΐα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πυργοποιΐᾱ	αἱ	πυργοποιΐαι
γενική	τῆς	πυργοποιΐᾱς	τῶν	πυργοποιϊῶν
δοτική	τῇ	πυργοποιΐᾳ	ταῖς	πυργοποιΐαις
αιτιατική	τὴν	πυργοποιΐᾱν	τὰς	πυργοποιΐᾱς
κλητική ὦ!		πυργοποιΐᾱ		πυργοποιΐαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυργοποιΐᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πυργοποιΐαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυργοποιΐα (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πύργ(ος) + -ο- + -ποιΐα

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: πυργοποιία

Ουσιαστικό

πυργοποιΐα, -ας θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• το κτίσιμο πύργου (

  3ος αιώνας πκε Φίλων ὁ Βυζάντιος (Philo Mechanicus), Βελοποιικά, 82.34) → χρειάζεται παράθεμα

  και γραφή πυργοποιία

Συγγενικά

• πυργοποιός

→ και δείτε τις λέξεις πύργος και ποιέω

Πηγές

• πυργοποιΐα, πυργοποιία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.