πτάξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πτάξ	οἱ	πτάκες
γενική	τοῦ	πτακός	τῶν	πτακῶν
δοτική	τῷ	πτακῐ́	τοῖς	πταξῐ́(ν)
αιτιατική	τὸν	πτάκᾰ	τοὺς	πτάκᾰς
κλητική ὦ!		πτάξ		πτάκες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πτάκε
γεν-δοτ	τοῖν		πτακοῖν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, Κατηγορία 'φρίξ' όπως «φρίξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πτάξ < πτώσσω (κάνω κάποιον να ζαρώσει από φόβο)

Ουσιαστικό

πτάξ αρσενικό, γενική: πτακός

1. εκείνος που ζαρώνει από φόβο, δειλία, ανημποριά, ο τρομαγμένος
2. ο λαγός

συνώνυμες

• πτώξ
• λαγός, λαγῶς, λαγωός