πρόσρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρόσρηση	οι	προσρήσεις
γενική	της	πρόσρησης*	των	προσρήσεων
αιτιατική	την	πρόσρηση	τις	προσρήσεις
κλητική		πρόσρηση		προσρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προσρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόσρηση < αρχαία ελληνική πρόσρησις < πρός + ῥῆσις

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈproz.ri.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πρόσ‐ρη‐ση

Ουσιαστικό

πρόσρηση θηλυκό

• (αρχαιοπρεπές) η προσφώνηση

Μεταφράσεις

    πρόσρηση

→ δείτε τη λέξη προσφώνηση