πράτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πρᾱτα-
ονομαστική	ὁ	πράτης	οἱ	πρᾶται
γενική	τοῦ	πράτου	τῶν	πρατῶν
δοτική	τῷ	πράτῃ	τοῖς	πράταις
αιτιατική	τὸν	πράτην	τοὺς	πράτᾱς
κλητική ὦ!		πρᾶτᾰ		πρᾶται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πράτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πράταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πράτης < πιπράσκω / πέρνημι • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

πράτης αρσενικό [ᾱ]

• (επάγγελμα) άλλη μορφή του πρατήρ

Πηγές

• πράτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.