πολιορκητική

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πολιορκητική	οι	πολιορκητικές
γενική	της	πολιορκητικής	των	πολιορκητικών
αιτιατική	την	πολιορκητική	τις	πολιορκητικές
κλητική		πολιορκητική		πολιορκητικές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολιορκητική < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου πολιορκητικός

Ουσιαστικό

πολιορκητική θηλυκό

• (στρατιωτικός όρος) η τέχνη της πολιόρκησης πόλεων ή θέσεων

  ※ Η οχυρωτική και η πολιορκητική παρακολούθησαν τη γενικότερη ανάπτυξη της πολεμικής τέχνης, προσδιορίσθηκαν όμως ιδιαίτερα από την εξέλιξη της τεχνικής, ενώ, ωστόσο, ήταν εξαρτημένες σε μεγάλο βαθμό από τις οικονο­μικές δυνατότητες των πόλεων. (Ιστορία του ελληνικού έθνους, τ. Γʹ1: Κλασικός ελληνισμός, εκδ. Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1972, ISBN 978-960-213-098-8, σελ. 227)

Δείτε επίσης

• οχυρωτική

Μεταφράσεις

    πολιορκητική

Κλιτικός τύπος επιθέτου

πολιορκητική

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του πολιορκητικός

Ομώνυμα / Ομόηχα

• πολιορκητικοί